گذری کوتاه بر نمایشگاه ویم دلووی در موزه هنرهای معاصر تهران

ویم دلووی هنرمندی است که ذهن خلاق، پویا و جستجوگر وی او را به فراتر از زمان و مکان زیست هنرمند سوق داده است؛ در روزگار کنونی کمتر هنرمندی یافت می‌شود که در آثارش گستره ای از هنر ناب اسلامی، قلمزنی های اصفهان و معماری گوتیک اروپا باشد و بیانگر دغدغه های او از سنت و مدرنیته باشد.
ویم با نگاهی فرمالیستی توانسته است یک دوگانگی بدهد؛ دوگانگی ای که مقدس را در برابر نا مقدس قرار می دهد و حتی نگاهی عرفانی به صنعت دارد.
با پرداختن به انواع روابط 《موضوع_شی》 از بناهای مقدس تاریخی و نقوش سنتی معماری گوتیک در 《کامیون کمپرسی》 و یا 《کامیون کمپرسی پیچ خورده》، هندسه و تزئینات اسلامی در زمین مرمری و 《مجموع چمدان های آلومینیومی》 و 《مازاراتی حکاکی شده》، دلووی شمایل نگاری مسیحیت و تزئینات اسلامی فلزکاری سنتی ایران را از طریق اقتباس از این نقوش یا اشکال واسازی و مجددا بازسازی می کند.
بر پایی نمایشگاه بزرگ ویم دلووی در موزه هنرهای معاصر تهران رخدادی بسیار مهم است. هم از بابت معرفی گزیده ای فراگیر از مجموعه های اصلی آثار هنرمند (غربی) پیشرو و متعارفی چون ویم دلووی، و هم از نظر مشارکت در تبادل فرهنگی و هنری چشمگیر بین جهان های هنری (غربی) و ایرانی؛ بر این قیاس این نمایشگاه به روند فعلی درونی کردن گردش هنر در مقیاسی جهانی وفادار است؛ روندی که ارتباطات در این عرصه را در ابعادی بی سابقه گسترش داده و تعامل دامنه وسیعی از معانی، زیبایی شناسی، تجارب و تفاوت های فرهنگی را در بر گرفته است.
با توجه به خصلت غنی، برانگیزاننده و منحصر به فرد تجربیات هنری دلووی، تردیدی ندارم که این نمایشگاه تاثیری پر حاصل بر صحنه‌ ی پر شور هنر ایران خواهد نهاد و هنرمند خود بازخوردی مهیج دریافت خواهد کرد.

منابع
موزه هنرهای معاصر تهران/ ویم دلووی /۱۳۹۵
مجید ملانوروزی/ ویم دلووی / ۱۳۹۵
حمید کشمیر شکن / ویم دلووی /۱۳۹۵